W czwartek, 25 lutego 2021 roku, sejm przez aklamację przyjął uchwałę w sprawie uczczenia 100. rocznicy urodzin Kazimierza Górskiego – najwybitniejszego trenera w historii polskiej piłki nożnej.
Mieliśmy w historii polskiego sportu wielu wybitnych trenerów, którzy odcisnęli piętno na swoich dyscyplinach, zapisali się złotymi medalami swoich podopiecznych. Najwięksi z największych to Jerzy Hubert Wagner, Jan Mulak, Henryk Łasak, Feliks Stamm, Antoni Piechniczek i oczywiście Kazimierz Górski.
Kazimierz Górski urodził się 2 marca 1921 roku we Lwowie. Pochodził z rodziny robotniczej. Ojciec pracował na kolei, mama zajmowała się domem. Miał brata i 4 siostry. Kazimierz górski był zawodnikiem RKS Lwów, Spartaka Lwów i Dynama Lwów. Na boisku występował jako napastnik. Jeszcze przed II wojną światową ukończył technikum mechaniczne. W 1944 roku zgłosił się do wojska polskiego. W polskim mundurze dotarł do Warszawy i w niej pozostał. W latach 1945-1953 był zawodnikiem Legii Warszawa, dla której strzelił 34 gole w 81 meczach. W 1948 roku wziął ślub z warszawianką Marią Stefańczyk. Doczekali się dwójki dzieci.
W roku 1952 Kazimierz Górski ukończył kurs trenerski w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie i zajął się pracą szkoleniową. Był trenerem Marymontu Warszawa, Legii Warszawa, Gwardii Warszawa, Lublinianki, ŁKS-u. W roku 1971 Kazimierz Górski został selekcjonerem reprezentacji Polski. W debiucie podopieczni trenera Kazimierza pokonali Szwajcarię 4:2. Na Igrzyska w Monachium w 1972 roku reprezentacja Polski nie jechała jako faworyt. W składzie pojawiły się nazwiska młodych ludzi Jerzego Gorgonia, Roberta Gadochy, Kazimierza Deyny, Grzegorza Lat. Po drodze do finału nasi zawodnicy pokonali między innymi NRD, ZSRR. W wielkim finale podopieczni Kazimierza Górskiego zagrali z Węgrami. Polacy po 2 bramkach Kazimierz Deyny pokonali Madziarów 2:1 i zdobyli tytuł mistrzów olimpijskich.
W czasie eliminacji do Mistrzostw Świata w RFN w 1974 roku reprezentacja Kazimierza Górskiego pokonała Anglię w Chorzowie 2:0 i zremisowała na Wembley 1:1. Dzięki między innymi tym wynikom Polacy awansowali na Mundial. W RFN nasi reprezentanci pokonali Argentynę 3:2, Haiti 7:0, Włoch 2:1, Szwecję 1:0, Jugosławię 2:1. Dzięki tej serii trafili do półfinału turnieju gdzie zagrali z gospodarzami mistrzostw reprezentacją RFN. Mecz we Frankfurcie przeszedł do historii jako „mecz na wodzie”. Warunki pogodowe sprzyjały Niemcom, którzy pokonali biało-czerwonych 1:0. W meczu o trzecie miejsce Polacy pokonali Brazylię 1:0. Wyobraźmy sobie, że dzisiejsza reprezentacja Polski zwycięża w meczach z Anglią, Włochami, Argentyną, Brazylią, Szwecją, Brazylią J
Igrzyska w Montrealu w 1976 roku przebiegały zgodnie z przewidywaniami. Polacy dotarli do finału, w którym musieli uznać wyższość Niemców z NRD. Kazimierz Górski podając się do dymisji powiedział: „Jeśli to jest porażka to ja dziękuję bardzo. Poczekam, kiedy Polska zdobędzie kolejny srebrny medal olimpijski”. Pod wodzą Kazimierza Górskiego reprezentacja Polski rozegrała 76 oficjalnych spotkań. 45 zakończyło się naszym zwycięstwem.
Kazimierz Górski wyjechał do Grecji, gdzie z Panathinaikosem Ateny zdobył mistrzostwo i puchar Grecji. Prowadził również AGS Kastorię, Olympiakos Pireus i Ethnikos Pireus. W 1986 roku Kazimierz Górski wrócił do Polski. Był wiceprezesem Polskiego
Związku Piłki Nożnej a w latach 1991 – 1995 prezesem największej sportowej federacji w Polsce. Kazimierz Górski w 1996 roku został odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. W 2001 roku uhonorowany został najwyższym odznaczeniem Międzynarodowej Federacji Piłkarskiej – Złotym Medalem Zasługi dla FIFA. Wśród licznych nagród, którymi wyróżniono Kazimierza Górskiego należy wymienić Super Wiktora z 2006 roku. 2 czerwca 2006 roku Kazimierz Górski został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski I klasy i otrzymał najwyższe odznaczenie UEFA – Rubinowy Order Zasługi.
Kazimierz Górski zmarł 23 maja 2006 roku w Warszawie.
W Polsce ponad 20 szkół, hal sportowych, ulic, stadionów nosi imię Kazimierza Górskiego. Trener był autorem wielu ciekawych sformułowań, które weszły do języka potocznego:
„Piłka jest okrągła, a bramki są dwie”.
„Piłka może przejść, zawodnik nie”.
„Tak się gra, jak przeciwnik pozwala”.
„Więcej wart jest trener, który ma szczęście, niż lepszy trener, który szczęścia nie ma”.
„Jak się szczęście zaczyna powtarzać, to już to nie jest szczęście”.
Opracował Marcin Zieliński.
Wykorzystano materiały zawarte w publikacjach:
www.zyciorysy. info,
www.wiki.pl,
www.pzpn.pl